Stop Politie!

Donja Brusovaca ligt niet zo heel ver van de grens met Bosnië af. Daardoor heb ik heel erg veel de grens moeten oversteken. Want in Bosnië spreken en kennen we veel mensen. Ook ben ik in Bosnië geregistreerd en woon ik volgens de wet daar. Nou ken ik ondertussen de mensen bij de grens erg goed en weten hun ondertussen ook erg goed wie ik ben. Dus ontstaan er leuke en minder leuke relaties. De leuke relaties laten me dan ook ondertussen zonder slag of stoot door want ze weten wie ik ben en dat alles gewoon in orde is. Er ontstaat zelfs een routine waarbij de gebruikelijk zinnen en de gebruikelijke glimlach elke dag hetzelfde zijn. De minder leuke relaties zoeken stug elke dag naar iets verkeerds maar vinden uiteraard niks maar ja ze moeten toch wat.

Nou is het de laatste week erg druk geweest met de politie bij de grens en in het land. Namelijk ik werd op een dag wakker van stemmen op het erf en Lana de hond die tekeerging. Ik trok snel mijn kleren aan en liep door de deur naar buiten. Staat er een politie auto op het erf! Euuuuh goedemorgen??? De politie agent in kwestie stelde zich netjes voor en begon een verhaal in het Kroatisch dat ik vanwege de snelheid en moeilijk taalgebruik niet begreep. Dus ik Daniel uit zijn bed gehaald met de woorden “Daniel de politie wil met me praten! Kun jij even helpen” Bleek dat deze agent op zoek was naar een paar jongens die waarschijnlijk iets hadden uitgehaald en waren bij ons terecht gekomen. Maar ja wij hadden niemand over de vloer. En we wisten natuurlijk van niets.
De dag erna reed ik met de toegestane snelheid over de weg toen ik voor geen enkele reden werd aangehouden en mijn papieren werden gecontroleerd. Maar ja uiteraard was er niks aan de hand. Maar ik krijg steeds meer het idee dat ze zich een beetje vervelen. Bij de grens en de politie in het land zelf.
Op een avond was ik bij de grens en terwijl de ene man mijn papieren uitgebreid doornam zag ik op de achtergrond het computerscherm met het welbekende spelletje Patience. Ze vervelen zich gewoon. En ook al kennen ze je goed ze blijven de papieren elke keer weer bekijken alsof je er voor het eerst bent. Ondertussen is mijn paspoort al bijna vol van alle stempels maar ja op een gegeven moment begrijpen ze toch wel dat het geen zin heeft???

Ze zullen hun werk wel doen!