maandag 26 november 2007

Het varken VOOR mij geslacht

LET OP HET VOLGENDE BERICHT IS NIET GESCHIKT VOOR DIERENLIEFHEBBERS, VEGATARIERS OF MENSEN MET EEN ZWAK VOOR VARKENS! (dat meen ik serieus!)

Een van mijn favoriete programma’s op t.v toen ik nog in Nederland was, is TRIBE. De presentator van dit programma is Bruce Parry. Hij reist de hele wereld over op zoek naar de meest afgelegen culturen en volkeren. Dit programma is echt een aanrader! Maar goed hij zegt in het begin van het programma het volgende:

“To really understand a different culture, you have to be, even for a short while, Part of the tribe” In navolging van wat deze man zegt en waar ik ook zeker in geloof ben ik de afgelopen paar dagen druk bezig geweest met de winter slacht.

Het begon met de buurman. De buurman heet Joke. Deze buurman slacht voor de gehele regio al zo’n beetje 26 jaar alle dieren die geslacht moeten worden. Ik met mijn interesse voor koken vond dit wel interessant en na navraag van mijn kant hoorde ik dat er een biggetje zou worden geslacht op Vrijdag. Ik vroeg of ik erbij mocht zijn om te kijken hoe dat in zijn werk ging. Niet alleen uit nieuwsgierigheid maar ook omdat ik al 5 jaar in allerlei dode dieren heb gesneden maar die werden altijd netjes dood aangeleverd. En ik wou weten of ik het aankon om het mee te maken.

Zo gezegd zo gedaan en ik werd op vrijdag netjes opgehaald door het buurmeisje met de mededeling dat ik geacht werd te komen kijken. Eenmaal aangekomen werden er de gebruikelijke handen geschud en werd het tijd om te slachten. Er werden bij naderinzien niet 1 maar 3 biggetjes geslacht en met een finesse en proffesionaliteit waarbij iedereen zijn plaats kende behalve ik werd een biggetje opgepakt. Bij nader inzien zal ik maar niet vertellen wat er precies gebeurde erna maar ik zal jullie wel vertellen dat het ontzettend interessant was.
Ik mocht op een gegeven moment zelfs helpen met het schoonmaken en vormde er een leuke band met de buurman.

Die avond zou 1 van de biggetjes in zijn geheel geroosterd worden en werd ik geacht om te komen eten. Erg leuk en die uitnodiging nam ik dan ook graag aan. Nou mocht het zo zijn dat Meindert op deze dag een varken al had besteld en die kwam s’middags aan. Dit was dus geen biggetje maar een varken van ruim 150 kilo. Gelukkig was deze al dood en gevild en netjes in twee stukken aangeleverd. Nou was het aan Meindert en Ik om van deze hompen netjes worst en vlees en karbonades en alles wat je aan een varken kan eten te snijden. Na enig gestuntel van onze kant kwam de buurman Joke nog even helpen en sneed en hakte (lees: Een grote bijl!) het varken in 15 minuten voor ons in stukken. Vertelde precies wat we verder moesten doen en verliet ons weer met verbazing en ontzag.
Toen begon het worsten maken. Een lang en smerig werkje maar nu ik ze geproefd heb weet ik wel anders. Ik doe al dat harde werken met liefde nog een keer. Vandaag (zondag) zijn we in de schuur begonnen met het roken van de worsten. En morgen beginnen we met de hammen en andere stukken vlees.
Omdat wij een beetje langzaam waren schoot het eten bij de buurman er echt bij in en moest ik het geroosterde biggetje laten liggen. Ik was nog wel even wezen kijken toen die aan het spit hing maar moest snel weer terug om verder te werken aan ons varken.

Zaterdag overdag hadden we gewoon ons jeugdprogramma waar ik later meer over zal vertellen maar s’avonds werd ik om 10 uur gehaald door het buurmeisje om toch nog te komen eten van het biggetje. En zo ging ik samen met Samira daarheen en heb ik twee uur lang gelachen, gedronken, heerlijk gegeten en ontzettende leuke gesprekken gevoerd met de buurman en gevolg. Nu moet ik volgende week zaterdag helpen als we 3 varkens van ongeveer 200 kilo gaan slachten en met liefde en dankbaarheid heb ik JA gezegd. Ik heb al een taak toegewezen gekregen en wordt geacht allerlei dingen te gaan doen. Het is zo ontzettend leuk om deel te nemen aan de cultuur en een band te creeren door deze echte dorpsaangelegenheid. En er is een ontzettend leuke vriendschap ontstaan tussen mij en de buurman. En ik voelde me na gister echt deel van de mensen hier en kreeg een plaats tussen deze fantastische mensen.

Maar goed ik heb nog een stukje film op You Tube gezet waarbij ik bij ons varken sta als die net binnen is. Niet zo heel leguber hoor maar wel anders dan wij gewend zijn. http://nl.youtube.com/watch?v=h0qLOdQbPZk. Mocht hij het niet doen kun je zoeken op Varken Slachten.

Groeten Ruben.

maandag 19 november 2007

STANK voor DANK

Lieve blog lezers,

Vanuit een prachtig wit Kroatie een warme groet. Alles gaat goed en Meindert en de rest vermaken zich prima.

Als eerste de bekendmaking van de winnaar van de Tool of the Day Contest! De winnaar is eworden: Mevrouw G Plantinga Blokker met het antwoord De zakdoek! Het is niet helemaal het correcte antwoord maar zat het er dichtste bij! Het goede antwoord had moeten zijn: De Kruiwagen!
Hiermee heb ik de afgelopen week puin heen en weer gereden naar de afvalhoop en heb ik de houtstammen naar de cirkelzaag gebracht. Mijn moeder wint de eerste foto van mij met een ringbaardje! (scheren vergeet ik nog wel eens en zo ontstond deze grap) Maar daarnaast heb ik de zakdoek elke dag vastgehouden. Ben namelijk nogal verkouden zoals je wel zult begrijpen en dat is mede te wijten aan...

De pak en beet 50 cm sneeuw waarin ik me uitstekend vermaak. Eergister ochtend samen met de buurjongen en buurmeisje gesleed van 1 van de heuvels in de buurt. Erg leuk. De sneeuwbal gevechten ontaarden hier en daar spontaan en naar buiten gaan is tegenwoordig op eigen risico. Zaterdag waren er 10 jongens gekomen naar onze activiteit en samen met deze jongens een enorm leuke tijd gehad en uiteraard het grootste en langste sneeuwbal gevecht ooit!!!!

Zondag zouden we naar de markt in Kladusa (Bosnie) gaan en toen we daar aankwamen bleek dat de halve markt al was ingepakt en we tussen talloze minibusjes nog een paar boodschappen moesten proberen te vinden. Op de terugweg had Meindert de klassieke fout gemaakt om om 5 uur naar de grens te rijden en we in een enorme file van werkverkeer (dat op weg was naar Oostenrijk) vast te komen zitten. Ruim een uur stonden we te wachten om 1 stom papiertje te kunnen laten zien aan drie douane beambten van verschillende afdelingen. Maar goed eenmaal thuis loop ik mijn kamer binnen om tot mijn grote schrik en boosheid Lana de hond in mijn bed te vinden!!!!!!! Nat van de sneeuw en stinkend van hier tot gunter genoot deze hond van mijn zachte bedje. Bah bah bah. Maar goed daar kon ik nog overheen komen. Het ergste vond ik nog dat ik net 5 dagen ervoor een nieuw bed had gemaakt van een oude bank voor diezelfde hond. Dat noemen we nou STANK voor dank.

Vandaag gebeurde het ergste tot nu toe! Nietsvermoedend en nog lichtelijk slaapdronken wou ik vanochtend mijn kisten aantrekken. 1 schoen wou niet goed aan en ik snapte niet waarom. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH
ZIT ER EEN DODE RAT IN MIJN KISTEN!!!!!!! BAH BAH BAH!!!!! Jakkie jakkie jakkie! Was bijna spontaan op de fiets gesprongen richting huis! Zo langzamerhand beginnen die stomme beesten me de keel uit te hangen. Durfde eergister mijn bed niet eens meer uit vanwege die beesten. Maar ik probeer te volharden. Mischien is dit wel de vervolging van christenen van tegenwoordig in Kroatie.

Afgezien van deze toch stiekem wel grappige en leuke voorvallen heb ik het nog steeds ontzettend naar mijn zin. En is elke dag weer een nieuwe en mooie dag. Waarin ik me ontzettend ga vermaken.

Maar goed de post is wel weer lang genoeg! Bedankt voor alle reactie’s via sms en de blog vind ik erg leuk om te lezen en geeft mij nieuwe energie elke dag.

Groeten vanuit Kroatie!
Rups….

maandag 12 november 2007

Tool of the Day Contest

Als eerste een hele goede boodschap! En dat is dat mijn verblijfsvergunning geregeld is! Nou ja geregeld? Ik kan me inschrijven in Bosnie nadat mijn huidige verblijfsvergunning in Kroatie is verlopen. Hoe? Nou dankzij de aanwezigheid van schoonouders in Bosnie kan ik mij daar dus inschrijven en drie maanden officieel in Bosnie verblijven om me daarna weer me in te schrijven in Kroatie. We hadden allerlei ingewikkelde idieeen bedacht om mijn verblijfsvergunning te regelen totdat Meindert met dit idee aankwam. En dit is natuurlijk de makkelijkste oplossing!
Ik blij, Hij blij en hopelijk jullie blij!

Maar goed, nu tot de orde van de dag. The Tool of the Day Contest. Vandaag is het Maandag en deze hele week zal ik aan het klussen zijn in en rond het huis. Nou is mijn vraag aan jullie welk gereedschap ik elke dag het meest gebruik. Van Maandag tot aankomende Vrijdag. Het kunnen allerlei tools zijn of dingen die ermee te maken hebben.
Maak kans op een echte RUPS AT WORK T-SHIRT! Heb je die al en wil je toch meedoen? Dat kan! Voor de winnaar die al een t-shirt heeft zal er een speciale prijs zijn! Ik kan om persoonlijke redenen nog niet verklappen wat maar geloof me het is de moeite waard om te krijgen!

DUS DOE MEE MET DE TOOL OF THE WEEK CONTEST EN MAAK KANS OP DIE GEWELDIGE PRIJS!
(hint: in mijn nieuwsbrief staat wat ik zoal doe hier en de verstandigen onder ons kunnen hier al een hele hoop informatie uithalen!)

Succes en tot spreeks,
Rups….

zaterdag 3 november 2007

Kroatisch mobiel nummer

Ik heb een nieuw Kroatisch mobiel nummer. Voor al uw smsjes: 003850958503294

Muis en Co

Er was eens een schuur! En die schuur was een ROMMELTJE! Nou dacht ik zo daar kan ik wel wat aan doen! Geen probleem. Zo gezegd zo gedaan en ik begon vol goede moed de glaswol van het plafond af te halen die daar zonder enig nut en doel ter decoratie hing. Tijdens mijn werkzaamheden op een oud en gammel trappetje sneed ik een stuk los en liet die vallen op de grond. Tijdens de val springt er een grote zwarte rat van de glaswol af richting mij! In een dubbele ontwijkende beweging spring ik van het trappetje weg van de rat. De rat rende weg en ik heb niets meer van hem vernomen. (Ik geloof dat ik nog nooit zo’n snelle hartslag heb gehad.)

Dit is maar 1 voorbeeld van ongedierte dat ik tegenkwam deze afgelopen twee dagen. Momenteel hebben we te kampen met een ware muizenplaag. En vannacht werd ik gewekt door meerdere knagende muizen die zonder enige angst voor mijn bed een nieuwe ingang tot het tunnelnetwerk wenste te creƫren. Maar na een aanval van mijn kant met een deodorant bus werd de rust herwonnen en kon rups zijn slaap weer hervatten. Maar Meindert en ik hebben de oorlog verklaard aan de muizen. We zullen overwinnen!!!!!!!

Het is wennen! Het is hier zo primitief en oud allemaal. Het is leuk om het te beleven maar ik geloof dat ik het op een gegeven moment ook zat zou zijn en daarom werken we hard aan het verbeteren van de leefomstandigheden.

Tot spreeks maar weer!
Rups